زان فتنه خونین که به بار آمده بود خورشید ولا، بر سر دار آمده بود
با پاى برهنه ، دشت ها را زینب دنبال حسین ، سایه وار آمده بود
حضرت کودکی بود حدودا ۴ یا ۵ ساله؛ مستمندی گرسنه به درب خانه آنها آمد. مادرش فاطمه زهرا (سلام الله علیها) به او فرمود فقط یک قرص نان داریم که آنهم سهم دخترم زینب (سلام الله علیها) است و غیر آن چیزی در منزل نداریم. در همین احوال زینب (سلام الله علیها) خردسال نزد مادر آمد و گفت سهم نان من را به این نیازمند بدهید چون من تحمل گرسنگی را دارم. سبک زندگی صبورانه و همراه با مقاومت و ایستادگی حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) بهترین درس برای مردان و زنان مومن است. اقتصاد کشور ما امروز نیاز به مقاومت زینبی دارد، خانواده ها نیازمند صبر و گذشت و جامعه نیازمند ایستادگی زینبی است.
از نگاه اسلام میدان فعالیت اقتصادی و اجتماعی برای زنان باز است. لذا اگر کسی بخواهد زن را از کار علمی محروم کند، از تلاش اقتصادی باز دارد، یا از تلاش سیاسی و اجتماعی بی نصیب سازد، به خلاف حکم خدا عمل کرده است. از این جهت نیز تفاوتی بین زن و مرد در کسب فضائل بشری نیست. حضرت زینب (سلام الله علیها) دنیا را برای خودش انتخاب نکرد تا برای امروزی ما درس باشد تا یادمان نرود همه چیز دنیا نیست. پس در همه مواقع و از جمله هنگام ازدواج فقط دنیا را مد نظر قرار ندهیم، فقط معیار مادی جلوی دیدگانمان نباشد. زیرا حضرت در عین زندگی راحت، سفر کربلا و راه حق را انتخاب می کند و حادثه کربلا و در اسارت و سختی های بسیاری را متحمل شدند. به دلیل نگرش متفاوت نسبت به زندگی دنیوی برای دفاع از ولایت با اجازه همسر خودش با برادرش امام حسین (علیه السلام) همراه می شود و به دنیا و مادیات پشت می کند و به همین دلیل حضرت الگویی کامل برای دختران جوانی است که به ازدواج فقط با معیارهای مادی و مالی نگاه می کنند و ملاکشان فقط ثروت و دارایی است و این ثروت را فقط برای خودشان می خواهند.
سیره حضرت بهترین الگو برای نجات خانواده های امروزی است. خانواده هایی که با سبک غلط زندگی اجتماعی و اقتصادی رو به نابودی حرکت می کنند. یکی از زیباترین جلوه های رفتاری آن بانوی بزرگ تاریخ ایثار است.
ایثاری که به فرموده حضرت علی (علیه السلام ) بالاترین درجه ایمان است. در ماجرای کربلا حضرت زینب (س) حتی از سهمیه آب خودش نیز استفاده نمی کند و آن را به کودکان می دهد و در بین راه کوفه تا شام نیز حتی همان قرص نان اندک سهم خودش را بین کودکان تقسیم می کند. لذا امام سجاد (علیه السلام ) فرمود عمه ام حضرت زینب (سلام الله علیها) در مدت اسارت غذای جیره ای خودش را تقسیم می کرد و این ایثار است که حضرت در عین اسارت و رنج و گرسنگی و غم و اندوه باز هم داشته خودش را تقسیم می کند. حتی زمانی که به اسرا تازیانه زده می شد حضرت خود را سپر قرار می داد.
او روزها و سالهای مظلومیت پدر را خوب به یاد داشت و شاهد بود که بعد از رحلت پیامبر اسلام، ولایت پدرش را که بزرگترین شخصیت جهان اسلام بعد از پیامبر بود، نادیده گرفتند و بر جایگاهی که پیامبر بعد از خود برای علی(علیه السلام) تعین کرده بود و کراراً آن را گوشزد میکرد و مسلمانان را به آن توصیه میفرمود عاصبانه تکیه زدند و حق او را ضایع ساختند. بر کرسی هوسها نشستند و خود را جانشین و خلیفه پیامبر خواندند. و امیرالمومنین که جز به حفظ اسلام و مصالح مسلمین نمی اندیشید همچنان صبر پیشه کردو رضایت خدا را بر هر چیز مقدم داشت و بیست و پنج سال سکوت اختیار کرد.
زینب در این دوران، حوادث را به دقت پیگیری میکرد و بر بینش و آگاهیهای خود می افزود. هواپرستی و دنیا طلبی بسیاری را میدید، دوست و دشمن را به خوبی از یکدیگر تمیز میداد و شاهد کینهتوزیهای ابوسفیانها و معاویه ها بود. دشمنان نقابداری که در ظاهر، لباس اسلام بر تن کرده بودند و سنگ اسلام به سینه میزدند و در باطن و حقیقت برای نابودی آن نقشه می کشیدند و حقایق را وارونه جلوه می دادند.
زینب، همه این دشمنیها را میدید و عظمت صبر پدر را درمییافت. هم او که فرمود:
«صبرت و فی العین قدیً و فی الحلق شجاً» شکیبایی ورزیدم همچون کسی که خاشاک چشمش را پر کرده و استخوان راه گلویش را گرفته است.
زینب از صبر او الهام میگرفت و درس فداکاری می آموخت. می آموخت که چگونه باید تمام مشکلات و رنجهای راه خدا را تحمل کرد، محرومیتها را پذیرا شد و مصالح فردی را فدای مصلحت اسلام کرد.