مادر

رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره نقش‌آفرینی و جایگاه والای حضرت زینب (س) می‌‌فرمایند:

زینب کبری (سلام الله علیها) یک نمونۀ برجستۀ تاریخ است که عظمت حضور یک زن را در یکی از مهم‌‌ترین مسائل تاریخ نشان می‌‌دهد، اینکه گفته می‌‌شود در عاشورا، در حادثۀ کربلا، خون بر شمشیر پیروز شد ـ که حقیقتاً پیروز شد ـ عامل این پیروزی، حضرت زینب (سلام الله علیها) بود، حادثۀ نظامی با شکست ظاهری نیروهای حق در عرصۀ عاشورا به پایان رسید؛ اما آن چیزی که موجب شد آن شکست نظامی، تبدیل به یک پیروزی قطعی و دائمی شود، مَنِش زینب کبری (سلام الله علیها) بود، نقشی که حضرت زینب (سلام الله علیها) بر عهده گرفتند، خیلی چیز مهمی است، این حادثه نشان داد که زن در حاشیۀ تاریخ نیست، بلکه در متن حوادث مهم تاریخی قرار دارد. (بیانات در دیدار جمعی از پرستاران نمونه کشور 1389/02/01)

حال بیاییم با مبنا قرار دادن رفتار این بانوی بزرگوار، بهترین شاخصه‌های شخصیتی ایشان را مورد بررسی قرار دهیم و ایشان را الگویی مناسب برای مردان و زنانی که طالب ظهور مولایمان حضرت مهدی (عج) هستند و می‌خواهند بهترین رفتارها را در قبال ایشان داشته باشند، معرفی کنیم.

http://www.tasnimnews.com

حماسه حسینی احیای کرامت و عزت انسانی است و سیدالشهداء و یارانش مظهر عزت و کرامت اند چرا که در راستای زندگی شرافتمندانه، از جان و مال و عزیزان خویش گذشتند. عملکرد امام حسین (ع) به عنوان رهبر قیام، بر مبنای عزت محوری و در راستای صیانت از کرامت انسانی شکل گرفته است.

این عزت مداری و عزت محوری پس از شهادت امام در میان اسراء متجلی می شود و حضرت زینب(س) به عنوان قافله سالار این کاروان ، نقش به سزایی در حفظ عزت و کرامت اسراء دارد. عملکرد عزت مدار حضرت زینب(س) به گونه ای است که نه تنها مردم کوچه و بازار را به تکریم شهدا و بازماندگان آنها وادار می سازد، بلکه با عملکرد مقتدرانه خویش در برابر یزید و ابن زیاد که هیبت و شکوه ظاهری آنها لرزه بر اندام همگان می انداخت، اقتدار دروغین آنها را در هم می شکند و آنها را به ذلت و خواری می کشاند .
زندگی آگاهانه ، مسئولیت پذیری ، قاطعیت و ابراز وجود و زندگی هدفمند از مهم ترین ارکان عزت نفس محسوب می شود. اینها نمود بارزی در عملکرد حضرت زینب(س) در جریان واقعه عاشورا دارند.
آگاهی به عنوان تجلی شناخت و تبیین کننده مسئولیتها، مسئولیت پذیری به عنوان عامل ادای تکلیف دینی و اجتماعی، قاطعیت و ابراز وجود عامل بروز شجاعت در حین ادای تکالیف و زندگی هدفمند به عنوان بستر ظهور همه عوامل فوق ، زمینه ساز ظهور و بروز شخصیت مقتدر حضرت زینب در واقعه عاشوراست؛
شخصیّتی که با وجود اسارت الگوی عزت نفس است.
با اینکه ویژگی هایی نظیر عزت نفس و اقتدار، حاصل تربیت است و بذر آن باید در بدو تولّد در وجود کودک نهاده شود، عوامل چندی در استوارکننده عزت در ساختار شخصیّت انسان محسوب می شود مهم ترین این عوامل عبارتند از: توکّل و اتّصال به سرچشمه عزت و اقتدار، صبردر مصایب، شجاعت، حق گرایی و بی نیازی جستن از خلق. توکّل به سرچشمه اقتدار و عزت و حق گرایی، صبرو شجاعت را وجود حضرت زینب فزونی بخشید و سبب شد که ضمن صبر در مصایب و بی نیازی از خلق در سخت ترین شرایط به الگوی عزت و اقتدار مبدل گردد.

http://ghabil.ir/?p=1196

پانزدهم رجب سالگرد رحلت حضرت زینب کبری سلام الله علیها است. هم او که با انجام رسالت خویش زینت بخش تاریخ شد و موجب افتخار و سرافرازی خاندان وحی و ولایت گشت. و این است که نام زینب نه تنها در تاریخ کربلا که در تاریخ جاودانگی اسلام و تشیع همواره، به خاطر فداکاری‌هایش، زیبا،‌ درخشان و جاودانی است.

اگر پرستاران کشور ما اخلاق زینبی به خود بگیرند و جامعه پرستاری صفات این انسان کامل را سرمشق خود قرار دهند نه تنها در بین تمام رده های بهداشتی و درمانی کشور بلکه در عرصه بین المللی و در صحنه جهانی پیشتاز اخلاق پزشکی خواهند بود. چرا که اخلاق پرستاری عمل عالمانه است، و حضرت زینب کبری به تعبیر امام سجاد علیه السلام داراى علم لدنی است، آن جا که فرمود: تو بی آنکه آموزگاری داشته باشی؛ عالم و دانشمند هستی.

اخلاق پرستاری عفت و پاکدامنی است، و زینب كبرى عفت ‏خویش را حتى در سخت‏ ترین شرایط به نمایش گذاشت. اخلاق پرستاری امید بخشی و روحیه دادن به انسان هاست، و حضرت زینب بعد از مادر، روحیه بخش پدر و برادران بود، در شهادت برادرش امام حسن علیه السلام نقش مهمى را براى تسلاى بازماندگان ایفا كرد. پس از شهادت امام حسین علیه السلام و در طول دوران اسارت، این صفت نیكوى زینب بیشتر ظهور كرد و پیوسته یاور غمدیدگان و پناه اسیران بود.

اخلاق پرستاری اخلاق صبر است، و حضرت زینب در مقابل تمام حوادث و سختی های کربلا با آرامشى كه از صبر و رضاى قلبى او حكایت داشت فرمود: « ما رایت الا جمیلا، جز زیبایى ندیدم.» اخلاق پرستاری همراه با ایثارگری است، حضرت زینب در این صفت نیز گوى سبقت را از دیگران ربوده است. او براى حفظ جان دیگران، خطر را به جان میخرد و در تمام صحنه‏ ها، دیگران را بر خود مقدم مى‏دارد او ایثار را به بند كشیده و آن را شرمنده ساخت.

لازمه اخلاق پرستاری داشتن شجاعت اخلاقی است، که حضرت زینب خود چنین است، و از شجاعت ‏حیدرى آنچنان بهره ‏مند است که به او « شیر زن هاشمى‏» لقب دادند.

اخلاق پرستاری همراه با گذشت و سخاوت است، و حضرت زینب شخصیتی است كه هستى خود را در راه خدا بذل نمود، فرزندان از جان عزیزتر خود را در راه خداوند متعال انفاق کرد و از آنها گذشت چنین کسی در نهایت جود است.

راه رشد اخلاق پرستار تأسی به کرامت و صفات حضرت زینب(س) است و در کشور ما همه دست اندرکاران حوزه بهداشت و درمان به این ویژگی ممتاز پرستاران غبطه می خورند که نام پرستاری با نام مقدس حضرت زینب (س) گره خورده است و در این کنگره صفت اخلاق پرستاری با فضایل اخلاقی حضرت زینب بررسی و آموزش داده می شود.

این راهکار اصولی یعنی بازگشت به ارزشهای اصیل الهی بهترین راه برای دست یافتن به قله های اخلاق و معنویت در این زمان و در هر زمان است.

http://www.tabnakyazd.ir

حضرت زینب کبری (س) بهترین الگو برای زنان جهان است.
حضرت زینب (س) انسانی با کرامت بود که از او با القاب عارفه، موثقه، عابده آل علی و عقیله بنی هاشم یاد می‌کنند.

حضرت زینب (س) مفسر قرآن بود و زنان بسیاری از کوثر کلام او، جرعه می‌نوشیدند و زنان و دختران امروز نیز باید با بهره گیری از الگوهای زندگی ایشان جایگاه واقعی خود را پیدا کنند.

حضرت زینب کبری (س) در خانه وحی و ولایت از پدر و مادری معصوم به دنیا آمد و در آغوش نبوت، مهد امامت و ولایت و مرکز نزول وحی الهی رشد و نمو کرد.

یگانه مادر معصوم جهان هستی « فاطمه زهرا (س) » به او شیر داد و از ابتدای شیرخوارگی در آغوش پر مهر مادر، عفت و حیا، شهامت و عطوفت را فرا گرفت و هم زمان با دوران شیرخوارگی در محضر بزرگترین استاتید جهان انسانیت, یعنی رسول اللّه (ص) و امیرالمؤمنین و دو برادر بزرگوارش امام حسن(ع) و امام حسین(ع) تربیت یافت.

در نتیجه گمان نمی‏رود که تا به حال هیچ دختری به آن تربیت بلند که حضرت زینب (س) در آن خانواده بزرگ به آن نایل شد, رسیده باشد.

http://zinabazade.blogfa.com

او روزها و سالهاي مظلوميت پدر را خوب به ياد داشت و شاهد بود كه بعد از رحلت پيابمر اسلام، ‌ولايت پدرش را كه بزرگترين شخصيت جهان اسلام بعد از پيامبر بود، ناديده گرفتند و بر جايگاهي كه پيامبر بعد از خود براي علي(ع) تعين كرده بود و كراراً آن را گوشزد مي‌كرد و مسلمانان را به آن توصيه مي‌فرمود عاصبانه تكيه زدند و حق او را ضايع ساختند. بر كرسي هوسها نشستند و خود را جانشين و خليفه پيامبر خواندند. و اميرالمؤمنين كه جز به حفظ اسلام و مصالح مسلمين نمي انديشيد همچنان صبر پيشه كردو رضايت خدا را بر هر چيز مقدم داشت و بيست و پنج سال سكوت اختيار كرد.
زينب در اين دوران،‌ حوادث را به دقت پيگيري مي‌كرد و بر بينش و آگاهيهاي خود مي افزود. هواپرستي و دنيا طلبي بسياري را مي‌ديد،‌ دوست و دشمن را به خوبي از يكديگر تميز مي‌داد و شاهد كينه‌توزي‌هاي ابوسفيان‌ها و معاويه ها بود. دشمنان نقابداري كه در ظاهر،‌ لباس اسلام بر تن كرده بودند و سنگ اسلام به سينه مي‌زدند و در باطن و حقيقت براي نابودي آن نقشه مي كشيدند و حقايق را وارونه جلوه مي دادند.
زينب،‌ همه اين دشمني‌ها را مي‌ديد و عظمت صبر پدر را درمي‌يافت. هم او كه فرمود:
«صبرت و في العين قديً و في الحلق شجاً» شكيبايي ورزيدم همچون كسي كه خاشاك چشمش را پر كرده و استخوان راه گلويش را گرفته است.
زينب از صبر او الهام مي‌گرفت و درس فداكاري مي آموخت. مي آموخت كه چگونه بايد تمام مشكلات و رنجهاي راه خدا را تحمل كرد، محروميتها را پذيرا شد و مصالح فردي را فداي مصلحت اسلام كرد.

http://zinabazade.blogfa.com