مادر

حضرب زینب سلام الله علیها درشئون باطنیه و مقامات معنویه و فواضل و خصایل و جدل و علم و عمل و عصمت و عفت ونورانیت و شرافت مانند مادرش و نایب او بوده است . از نکات گفتنی اهمیت شخصیت حضرت زینب سلام الله علیها است که در شهر کربلا تا چه حد به برادر کمک کرد و در جرات و ثبات قدم و قوت و شجاعت و شهامت و موقع شناسی تا چه حد قادر بود به طوری که در این صفات ضرب المثل عرب شد. حضرت زینب سلام الله علیها در زهد و قناعت و خانه داری و عبادت و بندگی و صبر تحمل در مقابل پیش آمدهای ناگوار و مشکلات جهان بالغه ی زنان بوده و پس از مادرش چشم روزگار بدین  شأن و جلالت قدر ندیده است.

دستنامه جامع/غلامرضا صفری/صفحه 380-381

هستی اش را داد تا محفوظ باشد معجرش                                     مثل کوهی ماند پای اعتقاد و باورش

وقت بیرون رفتن از خانه، حسین و مجتبی                                     با یل ام البنین بودند در دور و برش

مریم و آسیه را دیدم که می آموختند                                            با چه شوقی درس عفت را به پای منبرش

دختر نور است این بانو و بی شک آفتاب                                        می شود مانند شمعی بی رمق در محضرش

اسم او ذکر شب و روز همه آیینه هاست                                         عصمت الله است این آیینه نام دیگرش

حضرت زهرای اطهر مظهر حجب و حیاست                                    ارث برده این عقیله حجب را از مادرش

حضرت زهرای اطهر آنکه پیش کور هم                                           چادرش را برنخواهد داشت از روی سرش

هر کسی در این جهان از عفتش دم می زند                                  یا به زهرا اقتدا کرده ست یا بر دخترش…

http://sherezeinab.blogfa.com

گریه امام زمان (علیه السلام ) در وفات زینب (سلام الله علیها )
مرحوم آیت الله سید نورالدین جزایرى (متوفى 1348 ه‍ ق ) در كتاب ((الخصائص الزینبیه )) آورده است كه عالم دانشمند و محدث خبیر شیخ محمد باقر قاینى ، صاحب كتاب كبریت الاحمر در كتاب كشكول خود به نام ((سفینة القماش )) مى نویسد:
در عصرى كه در نجف اشرف به تحصیل علوم حوزوى اشتغال داشتم در آنجا سیدى زاهد و پرهیز كار بود كه سواد نداشت ، روزى در حرم حضرت على (ع ) به زیارت مرقد حضرت مشغول بود، دید یكى از زایران ترك زبان ، گوشه اى از حرم نشست و مشغول تلاوت قران شد، این سید جلیل احساساتى شد و به خود گفت : ((آیا سزاوار است كه ترك و دیلم قران ، كتاب جدت را بخوانند و تو بى سواد باشى و از خواندن آیات قرآن محروم بمانى ؟!)) او از روى غیرت و همت قسمتى زا اوقاتش را در سقایى (آبرسانى ) صرف كرد تا مخارج زندگى اش را تامین كند، و قسمت دیگر را به تحصیل علوم پرداخت و كم كم ترقى كرد تا به حدى كه در درس ‍ خارج آیت الله العظمى میرزا محمد حسن شیرازى (میرزاى بزرگ ، متوفى 1312 ه‍ ق ) شركت مى كرد و به درجه اى رسید كه احتمال مى دادند به حد اجتهاد رسیده است . این سید جلیل و پارسا براى من چنین نقل كرد:

در عالم خواب امام زمان حضرت ولى عصر (عج ) را دیدم ، بسیار غمگین و آشفته حال بود، به محضرش رفتم و سلام كردم ، سپس ‍ عرض كردم : ((چرا این گونه ناراحت و گریان هستى ؟)) فرمود: ((امروز روز وفات عمه ام حضرت زینب (س ) است . از آن روزى كه عمه ام زینب (س ) وفات كرده ، تاكنون ، هر سال در روز وفات او، فرشتگان در آسمانها مجلس عزا به پا مى كنند، آن چنان مى گریند كه من باید بروم و آنها را ساكت كنم ، آنها خطبه حضرت زینب (س ) را كه در بازار كوفه خواند، مى خوانند و مى گریند، من هم اكنون از آن مجلس فرشتگان مراجعت نموده ام .))

http://bibi-zeynab.mihanblog.com

محل دفن حرم حضرت زینب (س)

در مورد محل دفن حضرت زینب سه دیدگاه وجود دارد:

شام: مشهور این است که قبر وی در شام است. این مکان اکنون در جنوب دمشق قرار دارد. به سبب وجود حرم حضرت زینب (س) این منطقه شهرک السیدة زینب نام گرفته است.[1]
مصر: برخی از مورخین مقبره وی را در مصر دانسته‌اند. این بارگاه در قاهره در منطقه سیدة زینب قرار دارد و بارها بازسازی شده است. این مکان به مقام السیدة زینب و مسجد السیدة زینب مشهور و زیارتگاه مصری‌ها و دیگر مسلمانان است.[2]
بقیع: برخی از مورخین، آرامگاه بقیع در مدینه را محل دفن حضرت زینب (س) دانسته‌اند. سیدمحسن امین این قول را می‌پذیرد و دلائلی را در رد دو قول دیگر بیان کرده است.[3]

منابع

1-شریف القرشی، السیده زینب رائده الجهاد فی الاسلام عرض وتحليل، بیروت، ۱۴۲۲ق/۲۰۰۱م، ص۲۹۸-۳۰۳؛السابقی، آرامگاه عقیله بنی هاشم؛ پژوهشی تحلیلی-تاریخی، مترجم حسین طه‌نیا، ۱۳۹۴ش.
2- بررسی تحلیلی سیر مقتل نگاری عاشورا.
3-امین، اعیان الشیعة، ج۷، ص۱۴۰-۱۴۱.

زینب، یعنی زینت پدر و این نامی است که خداوند برای دختری انتخاب کرد ، که با انجام رسالت خویش زینت بخش تاریخ شد و موجب افتخار و سرافرازی خاندان وحی و ولایت گشت. و این است که نام زینب در تاریخ کربلا که تاریخ جاودانگی اسلام و تشیع است، به خاطر فداکاری‌هایش، زیبا،‌درخشان و جاودانی است.
مراسم نام‌گذاری این درّ ولایت را در تاریخ این گونه می‌خوانیم:
…………………………………………………………………………………………………………………….
نامی آسمانی
هنگام ولایت زینب کبری، چون رسول خدا در سفر بود، فاطمه از همسرش علی درخواست کرد که نامی برای فرزندشان انتخاب کند. علی علیه السلام در جواب فرمود: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر می‌کنیم تا پیامبر از سفر برگردد. چون پیامبر بازگشت و خبر ولادت نوزاد زهرا را از زبان علی علیه السلام شنید فرمود: فرزندان فاطمه فرزندان منند ولی خداوند در باره آنان تصمیم می‌گیرد.
بعد از آن جبرئیل نازل شد و پیام آورد که خداوند سلام می‌رساند و می‌فرماید: نام این دختر را زینب بگذارید که این نام را در لوح محفوظ نوشته‌ام. آن گاه رسول خدا زینب را گرفت و بوسید و فرمود: توصیه می‌کنم که همه این دختر را احترام کنند، که او مانند خدیجه کبری است.
یعنی همان گونه که فداکاری های خدیجه در پیشبرد اهداف پیامبر و اسلام بسیار ثمربخش بود، ایثار، صبر و استقامت زینب در راه خدا نیز در بقا و جاودانگی اسلام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

http://heyatemaktabolbagher.epage.ir