مادر

«ای پناهگاه آن که جز تو پناهی ندارد. ای تکیه گاه آن که جز تو پشتوانه ای نمی شناسد. ای خدایی که سیاهی شب و سپیدی روز و روشنایی خورشید و صدای آرام درخت و آب بر تو سجده می کنند. خدایا! خدایا! خدایا!». این ها، گوشه ای است از دعایی که از زینب علیهاالسلام به یادگار مانده و امواج مصیبتی را که دریای دلش تحمل کرده، بیان می کند و کوه اراده فولادین او را در برابر توفان های کوبنده باز می گوید.

صبر از زبان عجز، ثناخوان زینب است                                عقل بسیط، واله و حیران زینب است
ایّوب صابر است، ولیکن در این مقام                                حیرت زده ز صبر فراوان زینب است

http://www.hawzah.net